Best βόρεια πόλη της Ρωσίας

• Καλύτερη βόρεια πόλη της Ρωσίας

Αναντίρ είναι σίγουρα η καλύτερη πόλη στο βόρειο τμήμα της χώρας μας. Με εξέπληξε, και δεν ήταν καθόλου αυτό που περίμενα. Είμαι έτοιμος να δούμε κάτι σαν Pevek ή Tiksi - κατάθλιψη πόλη με μια δέσμη των εγκαταλελειμμένων γκρίζα κτίρια, σιωπηλά κοίταξε κάτω το μαύρο σπασμένα παράθυρα του σχετικά με γεμάτα δοχεία και προεξέχουν σκουριασμένα εξαρτήματα δρόμο. Αντ 'αυτού, είδε ένα καλά-καλλωπισμένο και ζωντανή μητρόπολη, γεμάτη με ανθοφορία κρεβάτια και τα γέλια των παιδιών ...

Για το μεγαλύτερο μέρος σε Anadyr δύο κεντρικούς δρόμους, ένα - τύμπανο roll - Λένιν:

Η δεύτερη Otke πρώην Αναντίρ δήμαρχος:

Η όλη ζωή είναι επικεντρωμένη σε αυτούς τους δρόμους, ή στο μεταξύ. Στην πόλη δεν υπάρχει απαρατήρητα και της αποκατάστασης της σπίτια:

Όλα τα σπίτια βαμμένα. Για τους «Μοσχοβίτες» μπορεί να φαίνεται διασκεδαστικό καπρίτσιο, αλλά έχει μεγάλη σημασία για τον τοπικό πληθυσμό:

Το μεγαλύτερο μέρος του έτους είναι καλυμμένα με χιόνι και όλα τα άλλα χρώματα εκτός από το λευκό, το ανθρώπινο μάτι είναι σχεδόν δεν βλέπει. Ως εκ τούτου πολύχρωμα σπίτια φτιάξει το κέφι των κατοίκων:

Σε αντίθεση με τις περισσότερες άλλες πόλεις της Ρωσίας, όπου τα σπίτια είναι πολύ πολύχρωμο, αλλά φαίνεται ωμά, εδώ τέτοιες εμπειρίες δεν συνέβη. Αντίθετα, μου άρεσε πολύ το συνδυασμό χρωμάτων. Για κάθε σπίτι είναι δικό του, αλλά μαζί ό, τι φαινόταν πολύ αρμονικά:

Σε πολλές από τις πόλεις μας είναι ότι οι κεντρικοί δρόμοι «έκανε», και θα έρθει στην αυλή, και υπάρχει καταστροφή. Αυτό δεν είναι έτσι. Ακολουθήστε όχι μόνο η πρόσοψη, αλλά και για τα δικαστήρια. Εδώ, επίσης, όλα σημειώνονται έξω, υπάρχουν ενδείξεις που σημειώνονται στάθμευσης ιδιωτικών οχημάτων:

Στα άκρα της πολλά σπίτια έχουν διασωθεί το σοβιετικό «γκράφιτι»:

Τα περισσότερα ομοσπονδιακά κτίρια χτισμένα από το μηδέν και είναι πολύ μνημειώδης. Για παράδειγμα, το κτίριο της τοπικής Δούμας και το γραφείο του εισαγγελέα:

Από αριστερά προς τα δεξιά από πάνω προς τα κάτω: Σχολείο, Παιδική Art House, Υπουργείο Οικονομικών και την Ομοσπονδιακή Νοσοκομείο:

Σε Αναντίρ είναι η μεγαλύτερη ξύλινη εκκλησία, χτισμένη πάνω σε ξυλοπόδαρα. Λίγες μέρες μετά την άφιξή μου στην πόλη είχε έρθει στον Πατριάρχη και την Εκκλησία βιαστικά επισκευαστεί και να βελτιωθούν:

Εκτός από το ναό στην πόλη υπάρχουν αρκετές εκκλησίες:

Φυσικά, έχει τη δική της πυροσβεστική υπηρεσία της:

Η αστυνομία είναι άφθονα, αλλά πολύ ευγενικοί και τακτοποιημένο:

Σχεδόν κάθε αυλή υπάρχει παιδική χαρά και δεν είναι μόνο κολλήσει στη μέση του λόφου ερημιά και μύκητες, και ένα πλήρες παιδική χαρά με lazilok μάτσο και ειδική μαλακή επικάλυψη:

Επιπλέον, δεν είναι μια ενιαία περιοχή. Σε ορισμένα ναυπηγεία υπάρχει ακόμη και ένα γήπεδο ποδοσφαίρου με τεχνητό χλοοτάπητα:

Η πόλη έχει πολλά νηπιαγωγεία, αλλά για το σύνολο της κοινωνικής υποδομής που θα καλύψει σε μια ξεχωριστή θέση. Μέχρι στιγμής, θέλω να αναφερθώ σε δύο ζητήματα: το σκουπίδια και τα σκυλιά.

κάδους απορριμμάτων ανοικτή και προσελκύουν πολλούς γλάρους που να πάρει τα σκουπίδια σε όλη τη γειτονιά. Οι ντόπιοι δεν τους αρέσει να κλείσει το καπάκι, έτσι ώστε οι δεξαμενές είναι ανοιχτές και προσβάσιμες. Κατά τη γνώμη μου αυτό είναι αναγκαίο ή να κάνετε δεξαμενές, τόσο στο Svalbard, τα οποία είναι κλειστά, όχι μόνο από γλάρους, αλλά και για τις πολικές αρκούδες, ή να χτίσει ένα υπόστεγο γύρω από τις δεξαμενές με το δίκτυο και κλείστε το με την κλειδαριά συνδυασμού, τόσο στην Κοπεγχάγη.

Το δεύτερο πρόβλημα - ένα σκυλί. την πόλη τους τρέχει ένα τεράστιο ποσό. Βασικά άστεγοι. Όταν συγκεντρώνονται σε κοπάδια, μπορούν να επιτεθούν και τους ανθρώπους. Τα σκυλιά έχουν πολλές και όταν οι άνθρωποι πηγαίνουν με την ηπειρωτική χώρα, τα σκυλιά είναι απλά ρίχνονται στο δρόμο:

Σε Αναντίρ κάποια παράλογα μεγάλο αριθμό των παιδιών και των νέων. Η εντύπωση είναι ότι όλοι οι ηλικιωμένοι αριστερά, και τους νέους, αντίθετα, ήρθε. Δεν υπάρχει άλλη πόλη στην Ρωσία δεν έχω δει τόσα πολλά άτομα με παιδικά καροτσάκια. Ο πληθυσμός της πόλης των 13 χιλιάδων ανθρώπων και την ίδια στιγμή σε ένα τοπικό νοσοκομείο μέσα σε ένα χρόνο περίπου 500 παιδιά που γεννιούνται !!!

Σε κάθε είσοδο στο ισόγειο είναι αναπηρική καρέκλα και τα ποδήλατα των παιδιών. Με την ευκαιρία, να κλέβει την μεταφορά - το πιο κοινό έγκλημα στην Αναντίρ. Αναρωτιέμαι ποιοι είναι οι κλέφτες στη συνέχεια να τα πουλήσει; Ο πληθυσμός της λίγο:

Ορισμένες είσοδοι είναι κλειστά ενδοεπικοινωνίας, το οποίο είναι πολύ άτυπη και επικίνδυνη για τη Βόρεια. Χειμώνας πολική νύχτα σε μια χιονοθύελλα μπορεί να είναι εύκολο να χαθείς και να παγώσει μέχρι θανάτου, αν δεν μπορείτε να πάτε στο επόμενο είσοδο και να απολαύσετε:

Υπάρχει ένας πεζόδρομος με τα φανάρια:

πλακάκια στα πεζοδρόμια δεν puchitsya και δεν καταρρέει:

Τα περισσότερα αστικά γρασίδι που φυτεύτηκαν λουλούδια:

Θα ήταν ειδικά έφερε στο Αναντίρ από το νότο:

Από την παιδική χαρά στέκεται φωτισμού με ηλιακούς συλλέκτες.

Με 13 χιλιάδες κατοίκους της πόλης εγκατασταθεί 10 χιλιάδες κάμερες παρακολούθησης. Είναι σχεδόν σε κάθε σπίτι. Ολόκληρη η πόλη μπορεί να δει κάποιος.

Φροντίδα των κατοίκων της πόλεως είναι καλά φαίνεται από την κάτω αριστερή φωτογραφία. Σε αυτό το σημείο, ένα στενό μονοπάτι περιζώνει τη γωνία του σπιτιού. Όταν περπατάτε σε αυτό, και θέλω να κατεβείτε στη νεκροφόρα. Για να αποφευχθεί αυτό, σε αυτό το σημείο του πεζοδρομίου είναι εγκατεστημένη περίφραξη.

Στις πλατείες στο κέντρο της πόλης κοινόχρηστες τουαλέτες τοποθετούνται.

Τα μέσα μαζικής μεταφοράς είναι δωρεάν. Μετρό ακόμα στα σχέδια, αλλά τα λεωφορεία τρέχουν τρεις φορές την ημέρα (πρωί, απόγευμα και βράδυ) και πραγματοποιείται για τους ανθρώπους στην εργασία:

Το υπόλοιπο του χρόνου οι άνθρωποι μετακινούνται κυρίως με ταξί. Οι ντόπιοι λένε ότι οι οδηγοί ταξί έχουν περισσότερο από τους άνδρες. Στην πόλη των 200 αυτοκίνητα ταξί. Ένα ταξίδι σε οποιοδήποτε μέρος αξίας $ 100. Φθάνουν μέσα σε 2 λεπτά:

Μηχανήματα κυρίως το τιμόνι δεξιά και ένα ιαπωνικό subcompact μόνο για ταξίδια γύρω από την πόλη ή τα τέρατα για μεγάλες ρόδες για την τούνδρα:

Παραδόξως, στο δρόμο κινούνται μόνο στο πράσινο φανάρι. Δεν ξέρω πώς ήταν δυνατό να επιτευχθεί αυτό. Οι αρχές λένε ότι συνέβη αυθόρμητα και χωρίς την παρέμβαση τους. Απλά μόδας για την ευγένεια και τον πολιτισμό, και θεωρήθηκε κακή φόρμα για να διασχίσει το δρόμο σε ένα κόκκινο φανάρι, ακόμα και αν δεν υπάρχουν αυτοκίνητα.

Ήμουν έκπληκτος από αυτή την κατάσταση. Εντελώς άδειο δρόμο, είναι εύκολα ορατό για μερικά χιλιόμετρα προς κάθε κατεύθυνση και την ίδια στιγμή οι άνθρωποι που περιμένουν το πράσινο φως:

Οι

Τα παιδιά με τα πόδια ομαλή και να αυξήσει σημαίες όταν διασχίζουν το δρόμο:

Όλοι οι δρόμοι Anadyr τσιμεντοποίηση, και σημειώνονται με πεζοδρόμια. Αλλά εκείνοι δεν σκοτώνονται «Betonka» στην οποία έχουμε συνηθίσει στην υπόλοιπη Ρωσία. δρόμο Αναντίρ μοιάζει με ένα γέμισμα δαπέδων σε ακριβά αποθήκες. Είναι απόλυτα ομαλή και ακόμη. Παντού υπάρχουν πεζοδρόμια, πλακάκια. Σημάνσεις στους δρόμους. Μια διάβαση πεζών σήμα και του δρόμου σημάδια:

στο δρόμο. Μερικά χιλιόμετρα από σκυρόδεμα εκ νέου αλιευθέντα άτομα τοποθετήσετε στο γκαζόν. Τα υπόλοιπα είναι γεμάτη χλοοτάπητες που εισάγονται μαύρο χώμα. Πεσμένα φύλλα αφαιρούνται. Σε γενικές γραμμές, η χώρα παρακολουθούσε. Οι υπηρεσίες κοινής ωφέλειας σε λειτουργία:

Η πλειοψηφία των νοικοκυριών στις βόρειες πόλεις επένδυση δοχεία. Οι άνθρωποι έρχονται στο Βορρά με τα υπάρχοντά τους που εισάγονται στο δοχείο. Στη συνέχεια, το δοχείο αφήνεται μπροστά από την είσοδο, και χρησιμοποιείται ως ένα αχυρώνα. Σε Αναντίρ ήταν ένα ειδικό πρόγραμμα για να καθαρίσει την πόλη από αυτά τα «όστρακα». Το δοχείο μπορεί να τοποθετηθεί προσωρινά ερμηνεία, αν η οικογένεια πηγαίνει, και είναι απαραίτητο να φορτώσει τα πράγματα:

Φυσικά, όλα τα σπίτια στα ξυλοπόδαρα. Αυτό γίνεται για να μην στεγάσει τη ζεστασιά του δεν λιώσει το μόνιμο στρώμα του πάγου, το οποίο σφυρήλατο σωρούς:

Σύμφωνα με σπίτια διατεταγμένα περάσματα. Σε ορισμένα σημεία είναι ακόμη καλυμμένη περσικά χαλιά:

Όπως και αλλού, υπάρχουν πολλές μικρές αρχιτεκτονικές μορφές και μνημεία. Σε αυτή την πόλη συγκρίνεται ευνοϊκά με πολλούς άλλους, όπου οι δήμαρχοι βάλει ένα σωρό γλυπτική και την αίσθηση της αποστολής τους, «φροντίδα για τους ανθρώπους» έκανε, ξεχάστε για τους δρόμους και τους παιδικούς σταθμούς:

Το κεντρικό μνημείο είναι αφιερωμένο στην Αγίου Νικολάου του Θαυματουργού, Αρχιεπισκόπου Μύρων της Λυκίας:

Η πόλη χωρίζεται από το Στενό του αεροδρομίου. Για να φτάσουμε στην άλλη πλευρά του μορφή μπορεί να είναι μια υπηρεσία μεταφοράς με πλοίο «Καμτσάτκα»:

Οι

Μηχανές μεταφέρονται με φορτηγίδες, αλλά τα αυτοκίνητα πηγαίνουν συχνά. Προτιμούν ένα ταξί από αυτό και στη συνέχεια, από την άλλη πλευρά. Ταξί, να θυμάστε, είναι αξίας $ 100 οπουδήποτε στην πόλη: