Ιστορία της συνήθειας δίπλα δεσμευτικός ως προς Κίνα

«Οι γυναίκες που δεν έχουν υποβληθεί το τελετουργικό πόδι δεσμευτική, μοιάζει με έναν άνθρωπο, επειδή ένα μικρό πόδι και είναι ένα σημάδι της διάκρισης.» Ήταν ένα τέτοιο θέαμα για χιλιάδες χρόνια πραγματοποιήθηκε στην Κίνα μέχρι τις αρχές του ΧΧ αιώνα. Τερατώδες και ακρωτηριάζοντας σώμα και τη ζωή συνήθεια παρέμειναν στη χώρα για τόσο πολύ καιρό ώστε να βυθίζεται στη σάρκα του πολιτισμού της.

Υπάρχουν πολλοί μύθοι από τους οποίους πήγε στο έθιμο του αφθώδους πυρετού δεσμευτικός ως προς όλα τα αρχαία Κίνα. Οι πιο κοινές από αυτές λέει ότι ο αυτοκράτορας είχε μια παλλακίδα Xiao Baojuan με μικροσκοπικά πόδια. Χόρεψε ξυπόλητη σε μια χρυσή εξέδρα, διακοσμημένο με μαργαριτάρια, όπου απεικονίζονται τα λουλούδια λωτού. Θαυμάζοντας αυτοκράτορας αναφώνησε: «! Από κάθε αγγίξει τα πόδια άνθος λωτού της»

Ήταν ίσως μετά από αυτό το μύθο τέθηκε σε χρήση την έκφραση «το πόδι λωτού», τότε υπάρχει πολύ μικρή έδεσε το πόδι.

Το παραμορφωμένο πόδι, σύμφωνα με τις κινεζικές, υπογράμμισε την αδυναμία και την ευθραυστότητα των γυναικών, και την ίδια στιγμή έδωσε αισθησιασμό το σώμα της. Ειδεχθή πράξη δεν ήταν οδυνηρή μόνο, αλλά και θανατηφόρα. Η γυναίκα, στην πραγματικότητα, να γίνει όμηρος του σώματός του - χωρίς τη δυνατότητα να κινούνται ελεύθερα, η ζωή της ήταν εντελώς εξαρτάται από τις ιδιοτροπίες των ανθρώπων.

Τέλεια πόδια δεν θα πρέπει να υπερβαίνουν τα 7 cm σε μήκος - αυτά είναι τα πόδια που ονομάζεται «Χρυσή Lotus».

Το αίμα και σπασμένα κόκκαλα

πόδι-πρόσδεσης δεν ήταν μόνο επώδυνη, αλλά και χρονοβόρα διαδικασία πολύ χρόνο. Έλαβε χώρα σε διάφορα στάδια, το πρώτο εκ των οποίων ξεκίνησε όταν ήταν 5-6 ετών. Μερικές φορές τα παιδιά είναι μεγάλα, αλλά στη συνέχεια τα οστά δεν ήταν τόσο ευαίσθητα. Έδεσε τα πόδια μητέρα ή τον άλλο ηλικιωμένη γυναίκα στην οικογένεια. Πίστευαν ότι η μητέρα σε τέτοιες περιπτώσεις δεν είναι πολύ καλό, γιατί γλιτώσει τη δική του παιδιού και αρκετά ως εκ τούτου, δεν είναι ισχυρή τραβάει το πόδι.

Στην αρχή, τα νύχια κορίτσια κομμένα στο να μη γυρίζουν αντιμετωπίζονται τα πόδια φυτικά εκχυλίσματα και στυπτηρία. Στη συνέχεια, το ύφασμα ελήφθη 3 μέτρα σε μήκος και 5 cm σε πλάτος, λυγισμού όλα τα δάκτυλα, εκτός από τον αντίχειρα, και δεμένου πόδι, έτσι ώστε η φτέρνα προς τα δάχτυλα των ποδιών αναζήτησε, και μεταξύ αυτών και της αψίδας φτέρνα σχηματίζεται.

Αυτό είναι το πώς η διαδικασία της επίδεση του υπενθυμίζει μια ηλικιωμένη Κινέζοι το 1934:

«Μετά από αυτό τελείωσε, μου είπε να πάω, αλλά όταν προσπάθησα να το κάνει, ο πόνος φαινόταν αφόρητη.

Εκείνο το βράδυ η μητέρα του μου απαγόρευσε να βγάλετε τα παπούτσια σας. Μου φάνηκε ότι τα πόδια μου καίνε, και κοιμάμαι, φυσικά, δεν θα μπορούσε. Άρχισα να κλαίω, και η μητέρα της άρχισε να με χτυπούν. Η μητέρα δεν επιτρέπεται να αλλάζουν επιδέσμους και σκουπίστε το αίμα και πύον, υπό την προϋπόθεση ότι όταν έξω από τα πόδια μου όλο το κρέας θα εξαφανιστεί, θα γίνει χαριτωμένη. Αν κατά λάθος καταληστεύουν την πληγή, το αίμα ρέει ρεύμα. μεγάλα δάχτυλα των ποδιών μου που χρησιμοποιείται για να είναι ισχυρή, ευέλικτη και παχουλό, και τώρα ήταν τυλιγμένο σε μικρά κομμάτια της ύλης και να επεκταθεί για να τους δώσει τη μορφή της νέας σελήνης.

Κάθε δύο εβδομάδες άλλαξα παπούτσια, και ένα νέο ζευγάρι θα πρέπει να είναι 3-4 mm μικρότερη από την προηγούμενη. Τα παπούτσια ήταν δυσεπίλυτα, και να μπει σε αυτά κοστίζουν πολύ προσπάθεια. το καλοκαίρι πόδια μύριζε τρομερά, διότι το αίμα και πύον το χειμώνα κατάψυξη, λόγω της έλλειψης της κυκλοφορίας του αίματος, και όταν κάθισα δίπλα στη σόμπα, οι άρρωστοι από το ζεστό αέρα. Τέσσερα δάκτυλα σε κάθε πόδι κατσαρά σαν νεκρός κάμπιες? σχεδόν καθόλου ξένος θα μπορούσε να φανταστεί ότι ανήκουν στον άνθρωπο. κνήμες μου είχαν χαλαρώσει, τα πόδια γίνονται δύσβατο, άσχημο και δυσάρεστη οσμή - όπως ζήλευα τα κορίτσια που είχαν το φυσικό σχήμα των ποδιών ». Φυσικά, ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι το πόδι λοίμωξη. Αν τα νύχια κορίτσια εκάρη, εξακολουθούν να αναπτυχθούν σε, αυτό οδηγεί σε φλεγμονή. Ως αποτέλεσμα του χρόνου υπάρχει νέκρωση των ιστών. Αν η λοίμωξη εξαπλώνεται στα οστά, τα δάχτυλα έπεσε μακριά - θεωρήθηκε ένα καλό σημάδι, γιατί σας επιτρέπει να επίδεσμο πόδια του ακόμα πιο σύντομη. Ως εκ τούτου, το πόδι μειώνεται και πιο κοντά στα πολυπόθητο 7 εκατοστά.

Η αδυναμία των γυναικών να κινηθεί γύρω και να στέκονται όρθιοι για τον εαυτό τους τις θηριωδίες που προκαλούνται από τους άνδρες.

Andrea Dworkin στο έργο του «Ginotsid ή κινέζικα πόδι δεσμευτική,» γράφει: «Η θετή μητέρα ή η θεία με το» πόδι δεσμευτική «έδειξε πολύ μεγαλύτερη ακαμψία από μια μητέρα. Υπάρχει μια περιγραφή ενός γέρου, ο οποίος απολάμβανε άκουσε το κλάμα από τις κόρες του, κατά την εφαρμογή επιδέσμους ... "

Υπάρχει μια άλλη περίπτωση. Αν το χωριό ήταν σε κίνδυνο, η γυναίκα με ακρωτηριασμένο πόδια δεν μπορούσε να ξεφύγει: «Γύρω από το 1931 ... οι ληστές επιτέθηκαν στην οικογένεια, και οι γυναίκες που έχουν περάσει την ιεροτελεστία του» ποδιού δέσμευσης», δεν μπορούσε να ξεφύγει. Ληστές, που ενισχύονται από την αδυναμία των γυναικών να κινηθούμε γρήγορα, τους ανάγκασε να αφαιρέσετε τους επιδέσμους και τα παπούτσια και να τρέξει ξυπόλητος. Αυτοί που ουρλιάζει από τον πόνο και αρνήθηκε, παρά τα χτυπήματα. Κάθε ληστής επέλεξε ένα θύμα και έκανε χορό της σε αιχμηρές πέτρες ... Ακόμα χειρότερα στάση για πόρνες. Τα χέρια τους τρυπημένα με καρφιά, καρφιά έσπρωξε στο σώμα, που φώναξε στον πόνο για αρκετές ημέρες, και στη συνέχεια πέθανε. Μια μορφή βασανιστηρίων ήταν το δέσιμο μια γυναίκα έτσι ώστε τα πόδια της ήταν κρέμονται στον αέρα, και σε κάθε δάχτυλο του ποδιού συνδέεται ένα τούβλο μέχρι τα δάχτυλά σας δεν είναι τεντωμένο ή ακόμη και βγήκε έξω. "

"Αισθησιακό γοφού"

Έδεσε τα πόδια ήταν ένα από τα πιο ισχυρά σεξουαλικά φετίχ κινέζικα. Δίπλα στην αδύναμη, ανίκανη να υπερασπιστεί μια γυναίκα κάθε άνθρωπος αισθάνθηκε «ήρωα» - για αυτό και να οικοδομήσουμε έλξη. Οι άνδρες θα μπορούσε να κάνει μακριά με όλες τις γυναίκες που θέλουν, και δεν μπορούσε να τρέξει μακριά ή να αποκρύψετε. Ανεκτικότητα στον πειρασμό.

Ωστόσο, η ειρωνεία ήταν ότι, παρά την συναρπαστική δράση των παραμορφωμένα πόδια, οι άνδρες ποτέ δεν τους είδε, χωρίς παπούτσια - το είδος της γυμνά γυναικεία πόδια θεωρήθηκε άκρως ακατάλληλη. Ακόμη και στις λεγόμενες «άνοιξη εικόνες», κινεζική ερωτικές εικόνες των γυναικών ήταν απεικονίζεται γυμνός, αλλά στα παπούτσια.

Ένα από τα ισχυρότερα ερωτικές εμπειρίες ήταν, για παράδειγμα, τα ίχνη του στοχασμού γυναικεία πόδια στο χιόνι.

Κινεζική εκπροσώπηση των συνεπειών αυτών των τραυματισμών ήταν αμφίσημη: από τη μία πλευρά, που ισχυρίζονται ότι κάνουν οι γυναίκες αγνή, από την άλλη - αισθησιακό. Λόγω της συνεχούς φορτίου σε μια μικρή περιοχή του μηρού και τους γλουτούς πόδια πρήστηκε, μεγάλωσε πληρέστερη, και οι άνδρες τους κάλεσε «αισθησιακή».

Ωστόσο, οι άνδρες ήταν πεπεισμένοι ότι οι γυναίκες με μικρά πόδια βηματισμό του να ενισχύσει τους μυς του κόλπου, και αγγίζοντας τους έφερε χαρά στη γυναίκα. Πόδια θεωρήθηκαν πάρα πολύ μεγάλο και αν είναι να είναι βιώσιμη - για παράδειγμα, αν μια γυναίκα θα μπορούσε να αντέξει τον άνεμο. Κινέζοι σέξι αισθητική θεωρείται τέχνη του περπατήματος, καθιστικό τέχνης, στέκεται, που βρίσκεται κάτω, και να ανακτήσουν την τέχνη φούστα τέχνης τυχόν κινήσεις των ποδιών.

Μικρές πόδια ιδανικό σχήμα σε σχέση με το νέο φεγγάρι, και με βλαστούς την άνοιξη μπαμπού.

Ένας από τους Κινέζους συγγραφείς έγραψαν: «Αν αφαιρέσετε τα παπούτσια και περιβραχιόνιο, η αισθητική απόλαυση θα καταστραφεί για πάντα.» Πριν πάτε στο κρεβάτι μια γυναίκα θα μπορούσε μόνο να λύσετε ελαφρά τις επιδέσμους, αλλάζοντας τα παπούτσια του δρόμου προς παντόφλες.

Το 1915, ένας Κινέζος έγραψε ένα σατιρικό δοκίμιο για την υπεράσπιση της συνήθειας:

«Δίπλα δέσμευσης είναι η κατάσταση της ζωής κατά την οποία ένας άνθρωπος έχει μια σειρά από πλεονεκτήματα, και η γυναίκα όλοι είναι ευχαριστημένοι. Επιτρέψτε μου να εξηγήσω: Είμαι ένας Κινέζος, ένας τυπικός εκπρόσωπος της κατηγορίας του. Έχω πάρα πολύ συχνά βυθίζονται σε κλασικά κείμενα στα νιάτα τους, και τα μάτια μου είναι αδύναμη, το στήθος είναι επίπεδη, και η πίσω καμπούρα. Δεν έχουν μια ισχυρή μνήμη, και στην ιστορία των παλαιών πολιτισμών, υπάρχουν πολλά πράγματα που πρέπει να θυμάστε, πριν να μάθετε περισσότερα. Μεταξύ των επιστημόνων που αδαείς. Είμαι ντροπαλός, και η φωνή μου τρέμει σε συνομιλία με άλλους άνδρες. Αλλά σε σχέση με τη σύζυγό του, την τελευταία ιεροτελεστία του αφθώδους πυρετού, δεσμευτικών και συνδέονται με το σπίτι (εκτός από εκείνες τις στιγμές όταν θα την πάρει και να σε μια γέννα), αισθάνομαι σαν ήρωας, η φωνή μου είναι σαν το βρυχηθμός του λιονταριού, το μυαλό μου είναι σαν το μυαλό του φασκόμηλου. Για εκείνη, είμαι όλος ο κόσμος, η ίδια η ζωή. "

Και αν δεν επίδεσμο;

Μια γυναίκα με δεσμευμένα τα πόδια ήταν μια ένδειξη της κατάστασης των ανδρών. Πίστευαν ότι το λιγότερο που μπορεί να κινηθεί, τόσο περισσότερο χρόνο που δαπανάται σε αδράνεια, η πλουσιότερη ο σύζυγός της.

Για πολύ καιρό θεωρήθηκε ότι το πόδι-σύνδεση υπήρχε μόνο μεταξύ της κινεζικής ελίτ, αλλά δεν ήταν έτσι. Έδεσε τα πόδια θα μπορούσε να «ανοίξει το δρόμο» για μια καλύτερη ζωή. Οι αγρότες, των οποίων οι γυναίκες αναγκάζονται να εργαστούν στον τομέα, έδεσε τα πόδια δεν είναι τόσο σφιχτό όσο τα κορίτσια από καλές οικογένειες, αλλά και η μεγαλύτερη κόρη, η οποία είχε υψηλές προσδοκίες από την άποψη του γάμου, πήρε περισσότερο από άλλους.

Οι γυναίκες με φυσιολογική πόδια περιφρονείται, γελούσαν τους, χλεύασαν, αποκλείονται από την κοινωνία, με την ωμή τους νόμους της. Οι πιθανότητες για ένα επιτυχημένο γάμο για τα κορίτσια είχαν μικρή. Δεν θα μπορούσε να πάρει ακόμη και δούλες σε ένα πλούσιο σπίτι, γιατί ακόμα και η καθαριότητα ήταν εκεί με επίδεσμο πόδια. Έτσι, τα κορίτσια προτιμούν να περάσουν τα βασανιστήρια, αλλά δεν έμεινε άγαμος.

Ήταν ένα αποτρόπαιο πρακτική της υποδούλωσης των γυναικών. Τα κορίτσια ακρωτηριάζονται από τις μητέρες τους για χάρη των ερωτικές φαντασιώσεις των ανδρών.

Μια πλήρης απαγόρευση της πόδι-δέσμευση επιτεύχθηκε μόνο για την άφιξη των κομμουνιστών το 1949, αν και ένα διάταγμα που απαγορεύει τον αυτοκράτορα κυκλοφόρησε το 1902.

Το τελευταίο ζευγάρι παπούτσια για την «Χρυσή Lotus» ήταν ραμμένο το 1999. Μετά από αυτό, η επίσημη τελετή λήξης του εργοστασίου υποδημάτων, καθώς και τα εμπορεύματα που παραμένουν στην αποθήκη, δωρήθηκε στο Εθνογραφικό Μουσείο.