Castells - πυραμίδες διακοπές διαβίωσης

Είναι ακριβώς έτσι συνέβη ότι όλες οι ημέρες της ολιγοήμερες διακοπές μας στις ακτές της Ισπανίας, στην Ταραγόνα επιλέξαμε 11ης Σεπτεμβρίου, η ημέρα κατά την οποία το σύνολο της Καταλονίας γιόρτασαν την Ημέρα της Ανεξαρτησίας. Εμείς σίγουρα αναμένουμε ότι στην Ταραγόνα, η ημέρα αυτή θα πρέπει να είναι κάποιο είδος διακοπών, αλλά δεν μπορούσε να αντέξει οικονομικά ακόμη και να φανταστεί κανείς ότι είχαμε να δούμε εκεί.

Tarragona Αρχαία Ρωμαϊκή πόλη που διατηρεί ακόμα τα ερείπια του πρώην μεγαλείου της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Όταν πήγαμε εκεί, είχα προγραμματίσει να απλά να περπατήσετε γύρω και να δείτε την παλιά πόλη, με τη μεσαιωνική αρχιτεκτονική του,

αλλά και όλα τα επισκέπτονται τουρίστες στέκονται στο «Mediterranean Μπαλκόνι» και να απολαύσετε τη θέα στη θάλασσα, την πόλη και τα ερείπια ενός ρωμαϊκού αμφιθεάτρου.

Αλλά όταν ήταν στο κέντρο της παλιάς πόλης, στη συνέχεια, πήρε σε μια πραγματική ανθρώπινη υδρομασάζ. Αυτό έγινε αμέσως σαφές ότι η διαμονή στην πόλη σήμερα και όλοι οι κάτοικοι της πόλης έστειλε κάπου. Το μόνο που θα μπορούσαμε να κάνουμε - ενταχθεί το πλήθος του κόσμου και να προχωρήσουμε με αυτό. Γι 'αυτό και ήταν σε μια από τις πλατείες στην καρδιά ενός ανθρώπου χοάνη.

Υπήρχε μουσική, ήταν μουσικά συγκροτήματα και πανό σε κτίρια, τόνισε ότι θα πρέπει σύντομα να υπάρχει κάτι να συμβεί.

Αν και κοίταξε γύρω, οι άνθρωποι έγιναν όλο και περισσότερο. Αυτό που πιάνει αμέσως το μάτι είναι το γεγονός ότι οι μισοί από αυτούς ήταν ντυμένοι με την ίδια στολή - άσπρο παντελόνι και χρωματιστά πουκάμισα. Πουκάμισα είναι διαφορετικά χρώματα, και αυτό δείχνει ότι ανήκουν στους συμμετέχοντες κάποιες ομάδες.

Αμφισβητώντας τους ντόπιους, χρησιμοποιώντας χειρονομίες και απλή ερωτηματική φράσεις σε σπασμένα ισπανικά, καταλήξαμε με το γεγονός ότι εμφανίστηκε σε μια σκάλα και πρόφερε αινιγματική Castells ...

Η σκάλα που διεξήχθη σε μια μικρή περιοχή πριν από τον καθεδρικό ναό, το οποίο ήδη άρχισε να συγκεντρώσει μια ομάδα ανθρώπων σε πανομοιότυπα κοστούμια.

Το κλειδί για τη μυστηριώδη Castells βρέθηκε στο παράθυρο ενός σπιτιού. Μονομιάς έγινε σαφές ... Castells - ζουν κάστρα και τους πύργους του λαού. Ήταν δυνατό να μαντέψει ... Μετά τη σύνταξη της Καταλονίας Castells = angiyskomu sastels και μέσα κλειδαριές. Αλλά το όλο θέμα φαίνεται να είναι η προφορά, λέξη άγχος και το ρυθμό με τον οποίο η τοπική προφέρεται Castells ...

Το γεγονός ότι, φυσικά, γνώριζε το διαγωνισμό για την κατασκευή των πυραμίδων της ζωής γίνονται στην Καταλονία και δεν έχουμε δει στην τηλεόραση, όπως συμβαίνει στην ίδια τη Βαρκελώνη, αλλά για να δείτε την παράσταση «ζωντανή» είχε ποτέ. Βγάζει την παράδοση του διαγωνισμού για την κατασκευή της ζωής κλειδαριές που προέρχεται από την Ταραγόνα, και τις ρίζες τους στα βάθη του Μεσαίωνα.

Σταδιακά, η πλατεία μπροστά από τον καθεδρικό ναό άρχισε να γεμίζει το κοινό, συμμετέχοντες στο διαγωνισμό, οι βοηθοί τους και άρχισαν να «περιτύλιγμα». Και πρέπει να πω ότι το περιτύλιγμα, τόσο θεαματική όσο δεν είναι πολύ κατώτερη από την ίδια τη διαδικασία της «κατασκευής».

Στην Ταραγόνα τέσσερα ομάδα kastelerov. Κάθε ομάδα έχει ένα διαφορετικό χρώμα πουκάμισα και το λογότυπο που δείχνει που ανήκουν σε μια συγκεκριμένη ομάδα. Εκτός από χρωματιστά πουκάμισα και λευκό παντελόνι, το σχήμα καθενός από τα μέλη περιλαμβάνει ένα ευρύ μαύρη ζώνη και μια μπαντάνα. Ζώνη είναι απαραίτητη για να υποστηρίξει την πλάτη και για εύκολη ανύψωση και το χαμήλωμα, επιτρέποντας στο πόδι να πιάσει και να αρπάξει τα χέρια.

Εν τω μεταξύ, η περιοχή συνέχισε να φτάσετε με τα μέλη της ομάδας και η όλη διαδικασία συνοδεύτηκε από το βρυχηθμό των τυμπάνων και τον ήχο των πνευστών.

Έως τις 12 ώρες, η περιοχή είχε σφυρηλατηθεί από τους ανθρώπους «τα μάτια», και το πιο ενδιαφέρον ήταν το γεγονός ότι τα μέλη της ομάδας δεν μπορεί να διαχωριστεί από το κοινό, και μόλις εγκαταστάθηκε σε πλήθος τους.

Περιμένουμε να δούμε ποια θα είναι κάποια ανακοίνωση του διαγωνισμού, αλλά δεν έγινε τίποτα.

Όλα ξεκίνησαν ακόμη και χωρίς μια υψηλού προφίλ ομάδες. Μόνο ένα σημείο, είδαν ότι ο διαγωνισμός ξεκίνησε και το έδαφος άρχισε να αυξάνεται η στήλη των συμμετεχόντων της πρώτης ομάδας.

Ένα ενδιαφέρον γεγονός είναι σαφώς ορατή σε όλες τις φωτογραφίες που τα μέλη όλων των ομάδων έχουν για τον άλλον, ούτε οποιοδήποτε ανταγωνισμό «απέχθεια», και πρόθυμος να βοηθήσει να κρατήσει τη βάση του πύργου στους αντιπάλους τους.

Μερικοί άνθρωποι με θέσεις «στο κοινό» πολύ τυχερός.

Λίγα λεπτά μετά την εκτέλεση μιας ομάδας, το άλλο άκρο της πλατείας, άρχισε να αναπτύσσεται ένα νέο πύργο, την άλλη ομάδα.

Και πάλι, μπορείτε να δείτε πώς οι συμμετέχοντες απλά μιλώντας ομάδας βοηθήσει ήδη συντρόφους τους από την άλλη ομάδα.

Στη βάση της πυραμίδας είναι οι ισχυρότερες συμμετέχοντες, οι ακόλουθες δάπεδα είναι κατασκευασμένα από ελαφρύτερα τα μέλη της ομάδας, αλλά και για την ίδια την πάνω κουκέτα έστειλε τους νεαρότερους συμμετέχοντες, οι οποίοι για να δούμε, ακόμα και τρομακτικό να φανταστεί πέντε ή έξι χρόνια. Και δεν έχουν καμία ασφάλιση, εκτός από κράνη στο κεφάλι τους.

τους κανόνες του ανταγωνισμού δεν απαιτεί ότι το τελευταίο μέρος σηκώθηκε σε όλο το ύψος του, το μόνο που έχετε να ανιχνεύσουμε μέσα από την «κορυφή» και σηκώστε το χέρι του, αλλά αυτό το κορίτσι δείχνει μια πλήρη αφοβία.

Άρση της πυραμίδας δεν είναι λιγότερο ενδιαφέρουσα από την κατασκευή του.

Slazit πρέπει να κυριολεκτικά - στα κεφάλια τους

Και εδώ είναι ένα παράδειγμα του γιατί η χρήση της ζώνης ...

Μία από τις δυσκολίες της καθόδου - να μην ανατρέψουν την κεντρική στήλη της πυραμίδας, η οποία εξακολουθεί να στέκεται.

Κάποιος πρέπει να απογειωθεί με τη βοήθεια των συντρόφων του.

Παρά το γεγονός ότι ο ίδιος ο θείος που θέλετε να καταργήσετε

Στη συνέχεια, τη σκυτάλη παίρνει το μεγαλύτερο ομάδας.

Για πολλούς, απλά συμμετέχουν στην μεγάλη χαρά και ευχαρίστηση.

Όπως και με κάθε κατασκευή, το κύριο βάρος πέφτει στο «θεμέλια».

Και περιμένει τη σειρά του είναι το «verhushechka» της πυραμίδας.

Δυστυχώς, θα μπορούσαμε να δούμε μόνο το πρώτο μέρος των παραστάσεων, όπου οι πυραμίδες ήταν απλό, ζεστό-up. Στη δεύτερη προσέγγιση, η ομάδα άρχισε να χτίζει δεν είναι απλά μια πυραμίδα, ένα πραγματικό ζωντανό κλειδαριές.

Αλλά ήρθε η ώρα ήμασταν ήδη κινείται σε ... κάποιος ήθελε άλλο το απόγευμα για να περάσουν στη θάλασσα.

Άφησαν την περιοχή τρίξιμο της καρδιάς, και πήγε κοιτάζοντας γύρω, αναρωτιέστε τι συμβαίνει εκεί έξω χωρίς εμάς.

​​Αλλά η μεγαλύτερη απόλαυση και έκπληξη είναι αυτό το βίντεο, μετά βλέποντας αυτό, όλα όσα είδαμε στην πλατεία του καθεδρικού ναού φαίνεται να έχει θέα στο δρόμο. Αυτό το εντυπωσιακό show λαμβάνει χώρα στην κεντρική αρένα της Tarragona, κατά τη διάρκεια των ετήσιων διαγωνισμών που πραγματοποιήθηκε τον Οκτώβριο. Ακριβώς για χάρη του θεάματος εδώ πρέπει σίγουρα να έρθει.

<Παίκτης = https :? //Www.youtube.com/embed/VYEcqQlZfxY rel = 0 & ελέγχους = 0 & ShowInfo = 0>