Οι πιο ασυνήθιστο χρόνια ηλιοβασίλεμα

• Το πιο ασυνήθιστο χρόνια ηλιοβασίλεμα

Το πιο πιθανό θα δούμε μέσα από αυτές τις εικόνες και να μην δούμε τι κρύβεται μέσα. Πες μου - ό, τι δεν είδα το ηλιοβασίλεμα; Αναρωτιέμαι πόσο ο μέσος άνθρωπος βλέπει τα ηλιοβασιλέματα. Δεν έχει ακόμη και έτσι - ο ίδιος δεν βλέπει, και σημειώσεις; Χρονόμετρο, σκεφτείτε κάτι άλλο.

Είμαι τυχερός να δει έναν τεράστιο αριθμό των ηλιοβασιλέματα, ανατολές, νύχτες αστέρων. Λοιπόν, έχω αυτό το έργο) Έτσι, κάτι ασυνήθιστο συμβαίνει, σε μια σειρά από μοναδικά ηλιοβασιλέματα. Είναι ότι τα μάτια στο μέτωπο ανεβαίνει ακόμα ψηλότερα και τρέχει στην κορυφή ...

Μετά από ένα ταξίδι στο Ukok περάσαμε μια ημέρα ανάπαυσης στο Κιζίλ-Chin (Αλτάι) - αυτό είναι αρκετά ένα μοναδικό μέρος. Όλοι οι πόροι αυτός ο τόπος πάει με την ονομασία «Mars», με τα πολύχρωμα λόφους. Λόγω της εξόδου πολύχρωμα πηλό είναι εντελώς ξένα τοπία.

Ωστόσο, το απόγευμα ο καιρός κάνει καλύτερα και υπήρχαν σύννεφα στον ουρανό. Δυστυχώς, στον ορίζοντα στροβιλίζεται συννεφιά.

Στην σκηνή ήταν καλή) Wind προσπάθησε να το πάρει και να μεταφέρει μαζί μας κάπου στο ποτάμι. Άρχισε να βρέχει, αναμεμειγμένο με άμμο. Σε γενικές γραμμές, είναι σπάνιο για την περιοχή αυτή: είναι μια πραγματική έρημος, που περιβάλλεται από βουνοκορφές.

Από τη στιγμή που η βροχή σταμάτησε, όπως στον ουρανό, υπήρχαν απίστευτες σύννεφα! Πώς Λατρεύω αυτό το καιρό, όταν κάτι απίστευτο συμβαίνει πάνω από το κεφάλι σας! Βαριά, inky σύννεφα πέταξε γρήγορα στον ουρανό. Ο άνεμος τους στριμμένα, μετατρέποντάς τες σε ασυνήθιστα σχήματα.

Είναι πολύ ασυνήθιστο αυτά τα σύννεφα κοίταξε στο βάθος του Άρη τοπίο. Δημιουργεί μια αίσθηση πλήρους απομόνωσης από την πραγματικότητα. Ακόμα και η σιωπή έχει κάποια ρεαλιστική. Φανταστείτε - ήσυχα, που περιβάλλεται από κόκκινο λόφους, και ο ουρανός πετούν γρήγορα βαριά σύννεφα ...

από όλες τις πλευρές σχετικά με την ορίζοντα ήταν ορατή ζώνη - κάπου μακριά η βροχή συνέχισε να χύσει στο έδαφος.

Είμαι ένα non-stop πατημένο το κουμπί. Σύννεφα αλλάξει κάθε δευτερόλεπτο. Συνεχώς υπάρχουν νέα, πιο υφή.

Η υπόθεση πήγε στο ηλιοβασίλεμα. Αλλά ακόμα και ένας ανόητος Ήταν φανερό ότι με τέτοιες πυκνά σύννεφα δεν θα είναι τίποτα ενδιαφέρον.

Πώς σκληρά έκανα λάθος! Μετά από λίγο παρατήρησα ότι τα σύννεφα άρχισαν να αμυδρά χρωματισμένα. Ένας φωτογράφος για ένα σήμα - τώρα θα ήταν κάτι δροσερό. Και τότε ο ήλιος έχει βρει ένα παραθυράκι στο παχύ πέπλο, και στη συνέχεια έσκασε κάπου στον ορίζοντα. Αυτό που ξεκίνησε! Ο προβολέας έχει τονίσει στους λόφους στον ορίζοντα.

Εδώ είναι ένα κομμάτι της οροσειράς, ένας τηλεφακός αφαιρείται:

Αυτό είναι το πώς όλα κοίταξε τις πρώτες στιγμές, όταν το φως έπεσε στο έδαφος. Φως φωτίζεται η κορυφογραμμή στον ορίζοντα. Δυστυχώς, οι Άρη λόφοι παρέμειναν στις σκιές - δεν φωτίζονται από τον ήλιο στο ηλιοβασίλεμα. Αλλά το Φως! Ο Θεός, πώς ήταν μεγάλη!

Ο ήλιος σταδιακά εξαφανίστηκε, αλλά τα σύννεφα μόλις τώρα αρχίζει να ανάβει. Αυτά τα χρώματα μίξης! Στο κάτω μέρος του κόκκινου, κορυφή, πάρα πολύ. Θα με κατηγορήσει κατά πάσα πιθανότητα στο Photoshop και πλαστογράφησης των πραγματικών περιστατικών)

Αλλά το πιο cool άρχισε όταν τονίζεται στη βροχή σύννεφο στον ορίζοντα! Τεράστιο τείχος της φωτιάς τριαντάφυλλο στον ορίζοντα! Όπως και αν φλόγες είχαν υφαίνονται σε ένα τεράστιο πορτοκαλί κύμα. Είναι ένα απίστευτο θέαμα. Και αυτό άλλαξε πολύ γρήγορα - μέσα σε λίγα λεπτά, τα πάντα φαινόταν εντελώς διαφορετική.

Κάπου πάνω γυρίσει ένα διακόπτη, και η εικόνα έχει αλλάξει. Fiery σύννεφα ξεχώρισαν στο πλαίσιο ενός μπλε-μοβ σύννεφα. Δεν ξέρω καν πώς να περιγράψουν το χρώμα τους. Αλλά φαινόταν πολύ δροσερό. Σίγουρα δεν πλανήτη μας, αλλά, αυτό δεν μπορεί να είναι μαζί μας.